คึกฤทธิ์ นักเลงกลอน / สมบัติ ภู่กาญจน์

รหัสสินค้า 000629

100.00 บาท

จำนวนชิ้น	ส่วนลดต่อชิ้น	ราคาสุทธิต่อชิ้น
{{(typeof focus_pdata.price_list[idx+1] == 'undefined')?('≥ '+price_row.min_quantity):((price_row.min_quantity < (focus_pdata.price_list[idx+1].min_quantity - 1))?(price_row.min_quantity+' - '+(focus_pdata.price_list[idx+1].min_quantity - 1)):price_row.min_quantity)}}	{{number_format(((focus_pdata.price_old === null)?focus_pdata.price:focus_pdata.price_old) - price_row.price,2)}} บาท	{{number_format(price_row.price,2)}} บาท



คงเหลือ	1 เล่ม
จำนวน (เล่ม)	- +
ซื้อเลย หยิบลงตะกร้า ซื้อเลย หยิบลงตะกร้า คุณมีสินค้าชิ้นนี้ในตะกร้า 0 เล่ม
บัตรประชาชน บุ๊คแบ๊งค์ คุ้มครองโดย LnwPay

คุยกับร้านค้า	โทร 063 727 9230 1534482870099000 Add @korbooks
{{ size_chart_name }}
หมวดหมู่	คึกฤทธิ์ ปราโมช
สภาพ	สินค้าใหม่
เพิ่มเติม
สภาพ	สินค้ามือสอง
เกรด
สถานะสินค้า
ระยะเวลาจัดเตรียมสินค้า
เข้าร่วมโปรโมชั่น


Share :

รายละเอียดสินค้า
สินค้าที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียดสินค้า

ข้อมูล	น้ำหนัก บาร์โค้ด ลงสินค้า อัพเดทล่าสุด
รายละเอียดสินค้า	ชื่อหนังสือ คึกฤทธิ์ นักเลงกลอน ผู้เขียน สมบัติ ภู่กาญจน์ พิมพ์ครั้งที่ 1 พ.ศ. 2541 สำนักพิมพ์ พี วาทิน พับลิเคชั่น จำนวน 160 หน้า ขนาด 14.5x21 ซม. ปกอ่อน กระดาษปอนด์ สภาพหนังสือ ดี 91% ในหนังสือเล่มนี้ ปัญหา เพศผู้ชายมีนมเป็นปมเล่น ดูไม่เห็นคุณประโยชน์ฤาโฉดเขลา ขอโปรดแจงแถลงปัญหาปรีชาเชาว์ หม่อมครับเรามีไว้ทำไมน่ะ นม? โรจนินทร์ เชียงราย คำตอบ ธรรมชาติก่อสร้างร่างมนุษย์ เริ่มจับจุด จากที่ที่มีผม แล้วต่อเติมเพิ่มไกลไปถึงนม จนถึงปมบอกเพศสังเกตพลัน เมื่อเริ่มสร้างว่างอยู่มิรู้เพศ จึงเป็นเหตุให้ต้องสำรองถัน แม้นสร้างเสร็จเป็นสตรี ตรงนี้สำคัญ คงน่าขัน แม้ว่าขาด ประหลาดเอย คึกฤทธิ์ ปราโมช บทกลอนข้างล่างนี้กลับไม่มีในเล่ม... ปี 2502 ก่อนศาลโลกจะตัดสิน 2 ปีเศษ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ได้แต่งกลอนด่าเขมร "สัปดาห์นี้มีเรื่องความเมืองใหญ่ ไทยถูกฟ้องขับไล่ขึ้นโรงศาล เคยเป็นเรื่องโต้เถียงกันมานาน ที่ยอดเขาพระวิหารรู้ทั่วกัน กะลาครอบมานานโบราณว่า พอแลเห็นท้องฟ้าก็หุนหัน คิดว่าตนนั้นใหญ่ใครไม่ทัน ทำกำเริบเสิบสันทุกอย่างไป อันคนไทยนั้นสุภาพไม่หยาบหยาม เห็นใครหย่อนอ่อนความก็ยกให้ ถึงล่วงเกินพลาดพลั้งยังอภัย ด้วยเห็นใจว่ายังเยาว์เบาความคิด เขียนบทความด่าตะบึงถึงหัวหู ไทยก็ยังนิ่งอยู่ไม่ถือผิด สั่งถอนทูตเอิกเกริกเลิกเป็นมิตร แล้วกลับติดตามต่อขอคืนดี ไทยก็ยอมตามใจไม่ดึงดื้อ เพราะไทยถือเขมรผองเหมือนน้องพี่ คิดตกลงปลงกันได้ด้วยไมตรี ถึงคราวนี้ใจเขมรแลเห็นกัน หากไทยจำล้ำเลิกบ้างอ้างขอบเขต เมืองเขมรทั้งประเทศของใครนั่น? ใครเล่าตั้งวงศ์กษัตริย์ปัจจุบัน องค์ด้วงนั้นคือใครที่ไหนมา? เป็นเพียงเจ้าไม่มีศาลซมซานวิ่ง ได้แอบอิงอำนาจไทยจึงใหญ่กล้า ทัพไทยช่วยปราบศัตรูกู้พารา สถาปนาจัดระบอบให้ครอบครอง ได้เดชไทยไปคุ้มกะลาหัว จึงตั้งตัวขึ้นมาอย่างจองหอง เป็นข้าขัณฑสีมาฝ่าละออง ส่งดอกไม้เงินทองตลอดมา ไม่เหลียวดูโภไคไอศวรรย์ ทั้งเครื่องราชกกุธภัณฑ์เป็นหนักหนา ฝีมือไทยแน่นักประจักษ์ตา เพราะทรงพระกรุณาประทานไป มีพระคุณจุนเจือเหลือประมาณ ถึงลูกหลานกลับเนรคุณได้ สมกับคำโบราณท่านว่าไว้ อย่าไว้ใจเขมรเห็นจริงเอย... ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช หนังสือพิมพ์สยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์ ๑๘ ตุลาคม ๒๕๐๒
เงื่อนไขอื่นๆ
Tags